Start

Er zijn niet veel echte koningen op deze aardbol. Wel van naam natuurlijk én er is een piepklein koninkje in de natuur: de winterkoning. Een bedrijvig vogeltje dat je vaker hoort dan ziet en in de verte lijkt het op een scharrelende muis. Het beestje blijft in de winter gewoon hier en is daarom vernoemd tot koning.

Ook de senioren blijven in de winter hier en spelen hun wedstrijden door weer en wind met als ultieme beloning: de Winterkoning. Wie zou er nou geen koning willen zijn toch? Een heuse kroon op je hoofd, dat is al sinds de kindertijd niet meer voorgekomen. Jammer dat je er niet zo makkelijk mee kunt golfen. Gelukkig werden er net genoeg wedstrijden gespeeld om een klassement op te maken.

Dit jaar ging de kroon naar een speler die als eens op de troon gezeten had: Willy Ambrosius!

Een fantastische, bijna onwerkelijke serie van bizarre resultaten bracht hem de kroon, nét voor prins Keijzers (what’s in the name?) en voor Anton Verhees.

Twee eerste plaatsen en twee derde plaatsen betekende voor Willy dat hij op de laatste wedstrijd niet eens meer hoefde te scoren. Maar dus ook de complimenten voor de uitstekende prestaties van de nummers 2 en 3.

Jan Bilo